Kavgacı Ailede
Sadece öğrenci değil, hiçbir çocuk, kavgaların, bağrışmaların olduğu bir ortamda bulunmamalıdır. Böyle ortamlar, anlık olarak stres yaratmasının ve sinirleri germesinin yanında; uzun vadede çocuğun gelişimini ve kişiliğini de olumsuz etkiler. En güzeli, ailenin hiçbir zaman bu tür ortamlar yaşamamasıdır, ama eğer böyle olaylar olacaksa bile, çocuğun bu ortamlarda bulunmaması, ona hissettirilmemesi gerekir.
Üstelik öğrenci olan bir çocuğun böyle kavgalı, stresli bir ortamda ders çalışıp başarılı olmasını beklemek, tamamen hayaldir. Herkes için kötü olan bu tür ortamlar, çocukları daha çok etkiler ve kişilik bozukluklarına neden olur.
Çok sık olmamak koşuluyla, şiddet içermeyen, saygılı bir dille, doğruyu bulmaya yönelik yapıcı tartışmalar, yukarıda söz ettiğim “anlık” strese neden olabilse de, çocuğun kişilik gelişimi için yararlı olabilir. Çocuğun, doğru tartışma yöntemini öğrenmesi için, bu tür tartışmaların seyrek olarak yaşanması iyidir. Ama, her türlü tartışmanın çok sık olması ve bağrışmalı, hakaretli, yapıcı olmayan tartışmalar, kesin olarak zararlıdır.
En kötüsü de, kavga eden anne-babanın, çocuğu da kavganın içine çekmeye çalıştığı durumlardır. “Haklı olan benim, sence de öyle değil mi?” diye çocuğunuza soruyorsanız, siz en haksız durumdaki ebeveynlerden birisiniz demektir.
Ya da, konusu çocuğunuzla ilgili olan bir tartışmayı çocuğun yanında yapıyorsanız, bu tartışmanın haklı tarafı yoktur. Neyi savunuyor olursanız olun, siz ve siz haksızsınız. Evet, böyle bir durumda her iki taraf da çocuğun iç dünyasına zarar vermektedir.
Ailelerin en çok yaptığı yanlışlardan biri, “bizim çocuk alışkındır, böyle şeylerden etkilenmez” şeklindeki yanılgısıdır. Çocuk, içindeki fırtınaları dışarı yansıtmamaya, travmalarını içinde yaşamaya alışmış olabilir. Bu da, o travmaların yaşanmadığı ve ilerde çok tehlikeli şekillerde ortaya çıkmayacağı anlamına gelmez.
Eğer böyle bir aile ortamınız varsa, hiç etkilenmediğini sandığınız çocuğunuz, okulda ya bir zorba olmuştur, ya da tam tersine içine kapanık, güvensiz bir hayat yaşamaktadır. Okuldaki öğretmenlerinden bunu öğrenebilirsiniz. Bu arada, çocuğunuzun notlarını da öğrenin ve notlarının neden böyle olduğu konusunda, hiç kendinizi sıyırmaya çalışmadan, açık yüreklilikle düşünün.
Çocuğunuz eve arkadaşlarını getirmiyorsa, veya okul arkadaşlarını ailesi ile tanıştırmaktan çekiniyorsa, bunun nedenleri üzerinde de düşünmeli ve kendinizi suçlamanız gereken durumları farkederseniz, bunlar için bahaneler üretmeye çalışmamalısınız. Anne-baba olarak, şunu unutmayın: Çocuğunuzu seviyorsanız, birbirinizi de sevmek zorundasınız. ■
